Zieleń To Życie

....także moje .

Dni tak szybo płyną ...od trzech minut mamy czwartek , a moje pisanie i relacja z wystawy w proszku.
Jednak nie mogłam sobie  jej darować .

     W piątkowy poranek jedną ręka czyniłam zapiski o co i o kogo trzeba w domu zadbać, kiedy  mama wyrusza na łowy .
Drugą ręką czyniłam ściągawki , które stanowiska wystawowe mnie najbardziej interesują , z kim należałoby zamienić słów parę, trzecią ręką wrzucałam  do podróżnej torby  rzeczy, które zdawał się być potrzebne.
I w drogę.
Czego się spodziewałam , czego oczekiwałam. ?
Zdając sobie sprawę z tego , iż szkółkarze na wystawach eksponują najpiękniejsze okazy ze swoich hodowli , które w rzeczywistości w stacjonarnych  bazach nie są już tak cuuudowne , założyłam sobie , że największym sprawdzianem będzie krótka rozmowa , obserwacja , jaki mają kontakt z ludźmi , jaką mają wiedzę i serce do uprawianych przez siebie roślin.
Po części udało się.
Nie wszyscy z nich mają tylko mamonę w oczach .Z wielką sympatią i zaangażowaniem poświęcali mi czas , odpowiadając na interesujące mnie pytania.
A byli też tacy , którzy wywaleni tyłkiem do zwiedzających wystawę siorbali kawę , zajadając ciasteczka .Zatem odechciewało się.
Generalnie było bardzo miło .Spotkałam  także wielu wspaniałych sympatycznych zwiedzających .Wymienialiśmy opinie , uwagi ,  opowiadaliśmy o własnych  doświadczeniach.
W tym miejscu pozdrawiam przemiłego Pana z Sosnowca .Okazuje się, że szaleńcy pokonują niezłe odległości , by spotkać się w we własnym gronie.
A sama wystawa , ekspozycje?
W związku z tym , iż Warszawa to miasto , wielkie miasto z całą masą  przeróżnych ludzi o odmiennych stylach , gustach , ludzi nowoczesnych z ogromną wiedzą i potencjałem , doświadczeniem , myślałam sobie , że będę zaskoczona tzw.ogrodami pokazowymi .
Spodziewałam się też , że będzie zbudowanych kilka pokoi ogrodowych , gdzie podejrzę sobie najnowsze trendy , zobaczę  co modne jest  "w wielkim świcie ".
I wiecie co mnie zaskoczyło ?
Wszyscy (prawie ) kochają wieś , wiejskie rabaty , sielskie klimaty , ciepłe materiały , kolory faktury i struktury.
Niemal wszędzie dominowały byliny , krzewy charakterystyczne dla ogrodów wiejskich , cudne  liściaki , trawy , drewniane płotki , wiklinowe  meble, nostalgiczne drzewa .
Absolutnie nie było niczego szalonego typu szkło, metal, kolorowy plastik .
Przepraszam , może rzeczywiście nie ma w tym niczego szalonego , po prostu spodziewałam się bardziej ekspozycji w stylu miejskiego minimalizmu. Atu , ku mojemu zaskoczeniu niesamowity ferwor barw, kolorów i wiejskich walorów.
Poczułam się jak na swoim podwórku i w zasadzie " wielki świat " przestał straszyć.
Okazało się , że styl wiejski przestał być obciachowym.
Zobaczcie sami.
Wybaczcie mi fakt , iż tym razem pominę charakterystykę  prezentowanych roślin.
Czas goni , a mnie aż świerzbi , żeby pokazać Wam róże , które w
  zeszłym tygodniu wjechały do Atelier.
Poza tym w weekend Dożynki Gminne , więc pracy mam więcej.
Opowiem , opowiem ...niebawem.
A oto najistotniejsze...
fotorelacja z tegorocznej wystawy Zieleń To Życie.

Oczywiście zdjęć jest cała masa , do znudzenia.
Wybrałam oczywiście te , na których zapisane są najpiękniejsze obrazy  jakie umiałam zdobić w tym całym szaleństwie , bo musicie wiedzieć , że przez moment oszalałam.
Fajnie było i śmiesznie , bo oczywiście nie odpuściłam sobie zakupów (delikatnych ) i dość komicznie wyglądałam wracając przez miasto z wielką topolą " Purple Tower " .
Wystawę generalnie polecam .
Warto było wybrać się do miasta.
Wróciłam z nową siłą , energią i zapałem do dalszej pracy.
I jeszcze jedno .
 Dziękuje Wam Kochane Dziewczyny .
Pozdrawiam  z kanapy .
Kate.