Jednoroczny przyjaciel każdego ogrodnika-post o nasionkach-odsłona 2

Chyba mało komu udało  się dzisiaj  oprzeć pokusie , by  wyrwać się z domu  i uciec do ogrodu.
Przez okno czuć było ciepło słonecznych promieni , słychać śpiew ptaków .
Z dala docierał zapach ogniska, palonych liści.
Rzuciłam ołówek , gumkę i stos kartek (przeniosłam  na kalkę swoje tysiące zamysłów , by sklecić je w miarę sensowny projekt koncepcyjny ) i ruszyłam , wiadomo gdzie.
Łopata poszła w ruch.
Rozgrzebałam kopce z różanymi krzewami .
Przetrwały , są  idealnie zachowanie.
Teraz i one ogrzeją się ciepłem dnia powszedniego.
Kiedy przyszła pora na odrobinę relaksu( dla wyrównania oddechu  ) i oderwałam w końcu wzrok od zagonów z krzewami , dopiero dostrzegłam , że pojawiły się pierwsze krokusy.
Wydaje mi się , że 3 dni temu ich nie było , albo nie było słońca i nie otworzyły swoich pięknych kieliszków.
Oprócz tego piękna dostrzegłam też ile pracy przede mną.
Liści , a liści .
Resztek słomy z zimowych kopców , którymi okrywałam niektóre roślinki .
Bajzel niekontrolowany.Wiatr przez ostatnie miesiące  czynił swoją powinność.
No nic.
Udało mi się po trosze zebrać fruwające powiedzmy chochoły.
Część prac powierzchownych wykonałam po południu i zachód słońca zaprowadził mnie do domu.
Obiecałam post o nasionkach z rodzaju KWIATKI.
Może się uda .
Pozycji z nasionkami kwiatów mam 100, trochę zbyt dużo , by opowiedzieć o każdym coś miłego.
Zacznę od tych , których zawsze sama poszukiwałam w sklepach , swego czau  bezskutecznie.
 Lagestroemia - to krzew zdaje się  piękny i poszukiwany .Niegdyś.
Parę lat temu marzyła o nim moja przyjaciółka .Nie udało się znaleźć sadzonek , więc skoro zobaczyłam w ofercie nasionka , pomyślałam , że warto samemu wysiać i popróbować hodowli .
Mamy czas do jesieni  . Jeżeli się uda , prezent będzie jak znalazł.

Miało być o kwiatkach.
W zeszłym roku , kiedy sprowadzałam do Atelier sadzonki jednoroczne, byłam zauroczona ilością odmian aksamitek , jakie widziałam w tunelach. Pałacie pstrokatych główek .Piękne.
Powybierałam zatem kilka ciekawych myślę odmian.
Oto dwie z nich.

Mr.Majestic o  bardzo efektownych kwiatostanach. Zewnętrzny pojedynczy okółek kwiatów języczkowatych ma barwę mahoniowo-brązową z szerokim złotożółtym pasem po środku. Środek kwiatostanu wypełniają złotożółte kwiaty rurkowate. Długo i obficie kwitnące rośliny wys. 25 cm o silnie rozgałęzionych pędach, do uprawy na rabatach i w pojemnikach.
Jeszcze jedna .

Roślina jednoroczna wysokości 20-30cm o dwubarwnych anemonowych kwiatostanach. Centralnie położone pomarańczowe kwiaty rurkowe otoczone okółkiem brązowych kwiatów języczkowych. Kwitnie lipca do przymrozków.
















Niskie astry wykorzystuję zawsze  na obwódki zagonów z warzywami.
Są takie słodkie.Rosną sobie to tu to tam , gdziekolwiek , oby odrobina miejsca było.
Kiedy zbiorę warzywa   nie jest tam  tak smutno .
Lubie wysiewać jednoroczne kwiaty miedzy grządkami warzywnymi, sama nie wiem czy to właściwe.
Czy to ma znaczenie?
Ważne , że mi się tak baaaardzo podoba.
W zeszłym roku ślimaki zjadały cynie zamiast sałaty.
Był z tego jakiś pożytek.

I żółty wysoki 50 cm. Idealny na kwiat cięty.

 Do kompozycji z astrami idealnie pasuje cynia oczywiście.
Tej byłoby trochę szkoda , dla ślimaków oczywiście.

Bardzo ciekawe kwiaty ma także odmiana uwaga :Cynia wytworna daliowa nakrapiana Candy Stripe.
Pstrokata autentycznie.
Jak wygląda w uprawie?
Sama nie wiem , na obrazku wygląda jak trochę  zaatakowana przez mączniaka.Ale kiepskie są jakości tych zdjęć , więc się nie sugeruję. Daję jej szansę.

Z dzieciństwa i babcinych rabat pamiętam Lwią paszczę .
Rzadko się ją teraz widuje nawet w  wiejskich ogrodach.
Współcześnie modne są ciapki jak u cynii.
Lwia paszcza też takich dostała.

Jest także coś na taras , balkon , do uprawy doniczkowej.
Lwia paszcza o pędach zwisających.
Zachwycająca.

 Posiada silnie rozgałęzione i zwisające pędy , do 40 cm.długości. Kwiaty są różnobarwne i długo się utrzymują. Szczególnie okazale prezentuje się w wiszących skrzynkach i pojemnikach balkonowych oraz jako roślina okrywowa. Okres kwitnienia przypada od czerwca do października. Lwia paszcza o pędach zwisających określana jest również zamiennie, jako – Wyżlin. 

Ciekawa alternatywa dla znudzonych pelargonią i surfinią.

Jeżeli jesteśmy przy balkonach i tarasach , to zaprezentuję Wam jednoroczne pnącze, które wspaniale się  prezentuje . Idealnie maskuje ściany, szybko przyrasta .

Wykorzystałam je kiedyś , by ukryć  się  na tarasie przed wścibskim sąsiadem.

	Roślina jednoroczna pnąca o wysokości do 5m o licznych , początkowo czerwonych, później czerwono-żółto-białych kwiatach zebranych w okazałe regularne kwiatostany. Wysiew w marcu po 2-3 nasiona do doniczek o średnicy 8-10 cm. Nasiona kiełkują nieregularnie ok. 3 tygodni. Na miejsce stałe wysadzać w drugiej połowie maja. Kwitnie od lipca do przymrozków.
	Jest piękna uwierzcie.

Trzymając się tematu pnączy , ciekawostka z rodzaju nasturcji .

kiepskie zdjęcie przepraszam

 Oczywiście jest jednoroczna .Długo kwitnie od lipca do października.Kwiatki ma drobne, intensywnie żółte.

Lubi ciepło i wilgoć , słońce.

Zastosowanie do okrywania ogrodzeń, ścian , murów  , altan.

Doskonałą także do skrzynek balkonowych i wiszących pojemników.

Wygląda jak żółty powojnik botaniczny.

Jeżeli się sprawdzi w uprawie , znajdzie wielu miłośników.

 Teraz coś maleńkiego na obwódki rabat.

Obficie kwitnąca, krzaczasta roślina jednoroczna wys. 15-20 cm o kwiatach barwy czerwonej , niebieskiej i pomarańczowej . Zastosowanie: na rabaty, obwódki, do uprawy w pojemnikach i na kwiat cięty. Nasiona wysiewać w kwietniu - maju, do palet lub wprost na miejsce stałe. W temp. 10-15°C wschody następują po 10-14 dniach. Rośliny uprawiać w rozstawie 15-20 cm. Kwitną od czerwca do września. Uprawiać w żyznej, przepuszczalnej glebie w stanowisku słonecznym.

 Dla nich znalazłam miejsce wzdłuż drogi z polbruku. Doczekaliśmy się nareszcie. Niestety firma budująca nawierzchnie , zostawiła po sobie same zniszczenia. Trzeba to zmienić .Zrobimy chodnik z Nemezji.

 Następny w kolejce leży Pantofelnik meksykański żółty.

 ..ale nie mogę się już doczekać , by pokazać Wam 

Rodochintion .

Dawno temu czytałam o nim i nabrałam ogromnej ochoty , by wejść w jego posiadanie.

I choć najbardziej z jednorocznych pnączy kocham tunbergię , to musimy się chyba rozstać w tym roku , gdyż zabraknie miejsca na parapetach na wysianie wszystkiego  co się marzy. 

W zeszłym roku pokusiłam się na Kobeę .Kiepściutko rosła, późno kwitła.

Zobaczymy tym razem , czy eksperyment się powiedzie.

Postawimy niedługo mały tunel foliowy, więc może utrzymanie stałej temperatury przyspieszy kwitnienie i pocieszymy się nim zanim przymrozki  wezmą go w obroty.

  Hmmm... cóż to jest tych kilka  nasionkowych kwiatków, ale wybaczcie podusia się już domaga tulenia.

I tak odnoszę wrażenie, że trochę wymęczyłam dzisiejszy post o nasionkach.

Obiecałam, zatem musi być.

Kwiaty jednoroczne są wybawieniem .

Mamy ich tyle do wyboru ,że każdego roku rabata może wyglądać inaczej, nigdy się nie znudzi.

A Wy macie swoje jednoroczne faworytki?